Parçalanmış Kuyruklar


       Parçalanmış Kuyruklar
Lepisteslerde iki erkeğin kavgası sonucunda balıklar biribirinin kuyruklarını koparabilirler.Akvaryumda agresif başka bir tür varsa da bu olay meydana gelebilir.Kuyruğu kopan balık mümkünse balığın kuyruğunu koparan diğer balıktan ayrılarak, kaliteli yemlerle beslenirse 3-4 hafatada yeniden kuyruğunu tamir eder.
Not:Kuyruk kopması ile kıyruk erimesi hastalığı karıştırılmamalıdır.Yukarıdaki çözüm kavga sonucu kopan kuyruğun nasıl tedavi edileceği konusudur.
Kuyruk erimesi kuyruk kopması.

Hangi Balıklarla Beslenebilirler



       Hangi Balıklarla Beslenebilirler ?

Lepistesler diğer canlı doğuranlarla (moli, plati, kılıçkuyruk, velifera...) rahat biçimde bakılabilirler.Ama küçük bir akvaryumuz ve çok türde balığınız varsa, diğer canlı doğuranlar (özellikle kılıçkuyruk) tarafından lepisteslerin kuyrukları zedelenebilir.Bu yüzden tek tür bakarsanız çok daha iyi sonuç alırsınız.
Vatoz ve çöpçülerle yaşayabilirler.Biribrlerine zararları dokunmaz.Ancak vatoz lepistewslerden kat kat büyükse -ki balığın doyması zordur- ve aç kalırsa lepistesleriniz saldırıp onları iştahla yiyebilir.Bo yalnızca arada boy farkı olunca olşur ve küçük sayılabilecek vatozlar lepisteslere zarar vermez.
Lepistesler asla ve asla japon'larla beraber bakılmamalıdırlar.En sonunda lepistesleriniz japonların kuyruklarını kemirecektir.Ya da japonlar lepistesleri kovalayacaktır.Bu yüzden bir tür ölecektir ve akvaryumda lepistes ve japon asla beraber bakılmamalıdır.

Yavrular Nasıl Beslenmelidir



Yavrular nasıl beslenmelidir?

Yavrular ilk çıktıkları gün ve  veya ertesi gün karınlarındaki proteinden beslenebilirler.Bu protein beslenmesinin devamı için yeni balıklara haşlanmış yumurtanın sarısı toz haline getirilip verilebilir.Ya da yavru yemlerini verebiliriz.O da yoksa büyüklere verdiğimiz yemleri toz halinegetirip yavrulara da verebiliriz.

CanlıYavru Almış Olanlar


CanlıYavru Almış Olanlar 

Yavru alan arkadaşlara bir önerim olacak:Mesela bir dişiden yavrular aldık.O yavrular bakım sürenize göre değişip genelde 3 ay sonra erginliğine ulaşacaktır.O yavruları sakın ola kendi aralarında çiftleştirmeyin.Ya koloninize yeni balıklar katıp onla ya da onun yavrularıyla çiftleştirin ya da erkeği veya dişiyi değitirin.Eğer aile içi çiftleşmeler olursa; nasıl bizde akraba evliliği olunca sakt bireyler olıuşuyor, onlarda da sakat yavrular (yapışık yavrular, kuyruğu olmayanlar vs.) oluşacaktır.

Lepistes Balığı Özellikleri

         
Lepistes Balığı Özellikleri


Lepistesler gerek barışçıl yapıları ile gerekse kolay üretilmeleriyle akvaryum severlerin gönüllerinde ve akvaryumlarında taht kurmuşlardır.

Lepistes balıkları canlı doğururlar, yavrulaması ve yavruların büyütülmesi de oldukça kolaydır. Dişi lepistes doğuma yakın, bol bitkili bir akvaryuma ayrılırsa yavruların pek çoğu hayatta kalabilir aksi halde annesi de dahil olmak üzere yavruları, diğer büyük balıklar tüketecektir. Yavru alabilmek için, aqua petlerde satılan özel doğum kaplarından da yararlanılabilir, dişi balık doğumdan bir kaç gün önce o kaba ayrılmalıdır.

Bir erkek balığa 2 dişi balık düşecek şekilde akvaryuma konulmalıdır.Dişiler yavrularını canlı olarak doğurur ve ayda ortalama 10-50 arası yavru doğurabilir.Yaprak yemi toz haline getirilip beslenirler.Yavrular artemia larvalarıyla beslenilirse cabuk gelişir,ve dinç olurlar.Rahatsız edici balık türleri lepistes dişilerinin düzenli ve sağlıklı  yavru yapmalarını engeller.Bitkilendirilmesi  iyi yapılmış akvaryumda yavrular saklanabilecekleri için hayatta kalma şansları artar.

Lepistes Hastalıkları

Lepistes Balığı Hastalıkları 

Lepistes balığında görülen hastalıklar
Lepistes balığı hastalıkları ve tedavisi




Hastalıkları önlemede en önemlisi korunmaktır. Yeni balık aldığınızda mutlaka karantinaya alınmalıdır. Yeni balık en az bir hafta karantinada kalmalı ve bu tankta kullanılan ağ farklı olmalıdır.

Columnaris:

Bakteriyel bir hastalıktır. Gram negatif bir basil neden olur. Bakterinin adı flexibacter columnaristir. Columnaris, pamuk-ağız, flexibacter, ağız mantarı adlarıyla bilinir. Küfe benzer lezyonlar nedeniyle sıklıkla mantar enfeksiyonları ile karışır. Canlı doğuranlar ve kedi balıklarında sık görülür. İsmini tüm akvaryum ortamlarında bulunan çubuk benzeri (columnar) şekilli bakterisinden almıştır.
Bakteri genellikle kötü su kalitesi, yetersiz diyet veya ele alınma ve yolculuk gibi nedenlerle strese girmiş balıklarda görülür. Columnaris balığa solungaçlardan, ağızdan veya balıktaki küçük yaralardan girebilir. Hastalık çok bulaşıcıdır ve ağlar, kaplar hatta yiyecekle bulaşabilir.
Columnaris eksternal veya internal olabilir ve kronik veya akut hastalığı takiben görülebilir. Kronik durumlarda hastalik yavaş ilerler, balığın ölümünden önce günler geçebilir. Akut durumlarda hastalik hızla ilerler ve tüm balıklara yayılır. Yüksek sıcaklık hastalığın ilerleyişini hızlandırır ancak sıcaklığı düşürmek hastalığın sonucunu etkilemeyecektir.

Semptomlar:


Ağızda, pullarda ve yüzgeçlerde beyaz noktalar
Ağzı yiyen pamuksu oluşum
Kenarlardan başlayarak yüzgeçlerde çürüme
sırt yüzgeç yakınında 'eyer' benzeri lezyon
Etkilenen ciltte mantar istilası
Solungaçların etkilendiği durumlarda hızlı soluma
Genellikle columnaris enfeksiyonu eksternaldir ve ağızda, yüzgeç veya solungaç kenarlarında beyaz noktalarla başlar. Lezyonlar ilk olarak normal parlak görünümde daha solgun bir alan olarak görülür. Lezyon ilerledikçe sarımsı veya kahverengimsi bir hal alır ve etrafındaki alan kırmızı görülebilir.
Sırttaki lezyon sıklıkla yanlara doğru ilerler ve eyer görünümünü alır. Ağızdaki lezyon küfümsü veya pamuksu bir görünüm alır ve ağız parçalanmaya başlar. Bakteri girdiğinde solungaçlardaki filamanlar birbirine yapışır ve balık oksijen yetmezliğine bağlı hızlı solumaya başlar. Daha ender olarak enfeksiyon internaldir ve hiç eksternal semptom görülmez.
Tedavi:

Suyu değiştir
Dibi temizle
Akvaryum tuzu ekle
Bakır sülfat veya antibiyotik ile tedavi et
Tedavi süresince karbon filtrasyonu durdur

Eksternal enfeksiyonlar antibiyotik ve sudaki kimyasallarla tedavi edilmeli. Bakır sülfat, acriflavine, furan ve terramisin eksternal olarak tedavide kullanılabilir. Terramisinin hem banyo hem de yemlerle internal enfeksiyon için çok etkili olduğu gösterilmiştir. Solungaç fonksiyonunu arttırmak için tuz eklenebilir. Canlı doğuranlar tuzdan özellikle yarar görecektir ancak kedi balıklarını tedavi ederken dikkatli olunmalıdır.

Korunma:


Yeni balıkları 2 hafta boyunca karantinaya alın
su kalitesini yüksek tutun
Besin değeri dengeli bir yem kullanın
Balıkları taşımadan önce profilaktik tedavi uygulayın
Kullanmadan önce ağları ve diğer ekipmanı temizleyin
Bakteri organik artıklara yerleştiği için düzenli su değişimleri ve dip temizliği ile hastalıktan korunulabilir. Uygun yem ve iyi su kalitesi balığın strese girmesini önleyecek ve hastalığa duyarlı olmayacaktır. Yayılımı önlemek için ağlar ve diğer malzemeler kullanım öncesi dezenfekte edilmelidir. Canlı doğuran akvaryumlarında tuz kullanılabilir. Balıklar taşınacağı zaman korumak amacıyla profilaktik antibiyotik ve ilaçlı yemler kullanılabilir.


Su zehirlenmesi:

Lepisteslerin ölümünden en sık sorumlu olan su zehirlenmesidir. Sudaki zararlı mineraller balıkları zehirler. Uzun kurşun borulardan gelen su insanları olduğu gibi balıkları da öldürür. Amerika da 50 lerden önce inşa edilen birçok evde bulunabilen bakır borular da aynı şekilde zehirlidir. Milyonda 0.2 bölüm bakır birçok balığı 24 saat içinde öldürebilir. Önemsiz görünen miktarlardaki bakır bile yavru balıkların ihtiyaç duyduğu küçük yemleri bozabilir. Çok asidik, çok alkali ve çok tuzlu su ölümcül olabilir. Şehir suyuna bağlı bir musluktan alınan su da fazla kloru nedeniyle öldürebilir. Uygun olmayan akvaryum alçısı, silikon yapıştırıcı ve süslemeler de zehirlenmeye neden olabilir. Sayılan nedenlerden birine bağlı olarak oluşan uygunsuz su balık ölümlerinin en sık nedenidir.

Yiyecek zehirlenmesi:

Çok sık olan ancak çoğunlukla gözden kaçan balık ölüm nedenlerinden biri yiyecek zehirlenmesidir. Fazla besleme fermantasyon ve bozulmaya neden olur ve yetersiz havalandırma ile birlikte yenmemiş yem üzerinde çoğalan bakterilerin oluşturduğu toksinler balıkları öldürür. Besin zehirlenmesi bakteriyel ve mantar enfeksiyonları gibi ikincil problemlere neden olabilir.
Birçok lepistes yetiştiricisi balıklarını günde 5-10 kez beslemektedir, bu aşamada balıkların 5 dakika içinde bitirebileceği kadar yem verilmeli, yeterli havalandırma ve filtrasyon olduğundan emin olunmalı ve sık su değişimleri yapılmalıdır. Bunlar besin zehirlenmesi ihtimalini azaltırlar.


Karbondioksit zehirlenmesi:

Kalabalık genellikle bu soruna neden olur. Fazla CO2 verilmesi, yetersiz bitki veya bitki büyümesi için ışık veya yetersiz havalandırma nedeniyle CO2 oksijen döngüsünün bozulması karbondioksit zehirlenmesine bu da balık ölümüne neden olur. Etkisi genellikle oldukça barizdir, balık su yüzeyinde oksijen almak için çabalıyordur. Baloncuklar çıkaran bir havataşı karbondioksit zehirlenmesini önlemede yeterlidir.

Ölü bitkilere bağlı zehirlenme:

Bazen ölü bitkiler balıkları öldürebilecek bazı kimyasallar salabilir. Suyun keskin bir kokusu olabilir, bazen o kadar güçlüdür ki odaya girer girmez farkedersiniz. Akvaryumda farklı bir koku olduğunda hemen nedeni araştırılmalıdır. Bazen bir çeşit bitki olan, algler bile aynı anda yeterli miktarda öldüğünde balıklar için ölümcül olabilir.
Çoğu lepistes üreticisi hiç bitki olmayan çıplak tanklar kullanırlar. Şahsen ben her zaman bitkili akvaryumları tercih ediyorum, temelde su kalitesinin bir göstergesi olarak Water Sprite ve yeni doğanlar için mükemmel bir saklanma yeri olan java moss. Bence lepistesler böyle bir ortamı tercih ediyorlar ve izlemesi çok daha zevkli oluyor.


Evdeki zehirler:

Evde kullanılan sinek ilaçları balıkları öldürebilir. Rotonone adlı ilaç 13 milyonda bir konsantrasyonda olsa bile yavruları öldürebilir. Diğerleri de benzer şekilde ölümcüldür. Evin başka bir odasında hatta başka katında kullanılsa bile balıklara zarar verebilir, bu nedenle evde sinek öldürücüler kullanılmamalıdır. Dış mekan havuzlarında pire tozu kullanılan bir köpeğin havuza atlaması veya çiçekler veya bitkiler için kullanılan böcek ilaçları büyük kayıplara neden olabilir. Sabun veya temizledikten sonra iyi durulanmamış diğer dezenfektanlar ölümlere neden olabilir. Evde bir kova sadece balıklarınız için kullanılsın, başka hiçbir amaçla kullanılmasın. Akvaryum camlarını temizlemenin en iyi yolu gazete ve beyaz sirkedir.

Mantar hastalıkları:


Mantarlar bakterilerden farklı büyürler. Bazıları uygun şartlarda karakteristik özelliklerini kazanana kadar spor adı verilen dirençli formda kalırlar. Maya gibi diğerleri ise tomurcuklanarak ürerler ve yeni organizmalar oluştururlar. Bazısı küf gibi görünür. Bazısı bir alanı istila eder ve sümüksü bir görünüm alır. Bazı mantarlar hareketlidir, kamçı benzeri uzantılarıyla ilerlerler.
Saprolegnia:


Balığın vücudunda beyaz sümüksü, yassı bir yama belirirse muhtemelen saprolegniadır.

Tedavi:

Balığı ayırın ve ağı dezenfekte edin.
1 - Her galon su için 2 damla metaphenin alkoldeki solüsyonundan milroorganizmayı öldürmek için eklenmelidir.
2 - Tuz tedavisi
3 - Isı tedavisi
4 - Balığı ıslak bir ağda tutarken hasta noktaya hidrojen peroksit uygulayın. Dezenfekte olması için akvaryuma geri koymadan önce 15-30 sn bekleyin.
5 - Malaşit yeşili
6 - Metilen mavisi
7 - Acriflavin

Ağız mantarı:

Sık görülen bir lepistes hastalığıdır. Balığın ağzını kapamasını engelleyen küçük beyaz bir noktadan bütün ağzını dolduran süngerimsi bir yapıya dönüşür ve balık ölür. Ağızdaki pamuk benzeri lezyon mikroskop altında incelendiğinde birçok hareketli organizma görülebilir. Büyüme sadece ağızda olmaz dokunun kenarlarından ilerler. Birçok insan bu lezyonun balığın yemesini engellediğini ve açlıktan öldüğünü düşünür ama asıl durum böyle değildir. Ağızdan girmesi zorunlu olan ve solungaçlardan geçen su akışı kesilmiştir, bu da balığı öldüren sebeptir. Hasta balık tamamen ilgisizdir ve iyi havalandırılan tanklarda bile yüzeyde asılı duruyordur.

Tedavi:

1 - Aureomycin 250 mg 10 galonluk tank için
2 - Mercurokrom, her galon için bir damla, mikroorganizmayı yokettiği söylenir
3 -
Metaphen, her galon için 2 damla
Taç mantarı:
Mantar küçük bir noktadan yukarı ve etrafa doğru yayılıyor ve minyatür bir taç veya güneş ışınları gibi gözüküyorsa bu muhtemelen taç mantarıdır. Işınlar kaybolmadan önce bir inçin sekizde biri kadar uzayabilir.


Tedavi:

1 - Mercurokrom
2 - Noktaya hidrojen peroksit ile dokunun
3 -
Aureomycin, her galon için 50-100 mg ve 3 gün sonra su değişimi yapılmalıdır.
Yüzgeç ve Kuyruk mantarı:
Bazen yüzgeçlerde veya kuyrukta grimsi- beyazımsı lekeler ortaya çıkar, bu alanları eritir ve balığın yüzmesini engeller. Isının çok düşük olduğu ortamlarda daha çok görülür.


Tedavi:


1 - Isıyı yükselt
2 - Balığı nemli bir bezde tut ve hidrojen peroksit uygula. Eğer sadece kuyruktaysa kuyruğun hidrojen peroksit içinde serbestçe yüzmesine izin ver. Etkilenen kısım düşecektir.
3 - Mercurokrom
4 - Tanka veya direkt balığa metaphen
Solungaç hastalığı:
Birçok organizma neden olabilir. Solungaçlar normalde olduğundan daha kırmızıdır. Hastalık yavaş ilerler. Daha yaşlı balıklarda aşırı zayıflık görülebilir, balık yer ama yeteri kadar değildir ve garip bir şekilde yüzer. Bazı uzmanlar viral bazıları bakteriyel olduğunu düşünür ancak etken çoğunlukla mantardır.


Tedavi:

Etkilenen balıklar nadiren iyileştiği için en iyi yol hastalık işaretleri göstermeye başladığında balıktan kurtulmak gibi gözükmektedir. Denenmiş ancak solungaç hastalığını tedavi etmede başarısız olmuş ilaçlar; aureomisin, penisilin, terramisin ve hidrojen peroksittir. Bazı antibiyotiklerle başarı bildirilmişse de hastalığın nedeni değişken olduğundan tedavi her zaman başarılı değildir.
1 - Metaphen
2 - Mercurokrom
3 - potasyum permanganat
4 - Balıklara biraz daha fazla yer verin
5 - Büyük yavrular ve yetişkin balıklar için tuz ekleyin.

Lepistes Doğumu


       

       


Lepistes Üretimi

Lepistes üretmek:

Lepistesleri üretme hobisine kendinizi dahil etmenin birçok değişik yolu vardır. Çoğu kişi güzel görünen ve pervasız bir coşkuyla üreyecek yeni balıklar alarak coşkuyla üretime başlarlar. Alabildikleri her çeşit balığı toplayarak başlayanlar kısa sürede çok ve daha çok tanka ihtiyaç olduğunu görürler. Genelde bu şevkli kişiler fazla balıklarını akvaryumculara satarlar veya malzeme ile takas ederler. Zaman geçtikçe farkına varırlar ki arka bahçelerinde birkaç havuz olmadan akvaryumcuya balık yetiştirmek, yer ve çalışma gerektirdiğinden zorlaşmaya başlar. Bu kadar kolay görünmesine rağmen, kalitesiz damızlıklar edinip, alakasız balıklarla çaprazlama yapıldıkça çıkan üretim küçük ve deforme olmaya başlar. Araştırmalar bu konuda ustalaşmanın daha ciddi olmak ve yavrularını kendisi gibi çıkaracak safkanlar edinmek olduğunu ortaya çıkarmıştır.

Damızlıkları edinmek:

İlk ve en önemli şey kaliteli damızlıklar edinmektir. Bunlar genelde sadece saygın lepistes üreticilerinde bulunurlar. Akvaryum dükkanlarında bulunan lepistesler genelde Singapur üretimi olan ( Şov kalitesi özelliği olmayan ) ticari üretimler veya üreticilerin ıskartaya ayırdığı ( Şov Lepistes diye etiketlenmiş bile olabilecek) balıklardır. Her iki durumda da melez olabilecek balıklardaki genetik kalıntılar genelde daha çok ilgi, daha çok tank, daha çok çalışma ve gerçek şov kalitesi sayılabilecek safkan ortaya çıkarabilmek için deneyim gerektirir. 
Herşeyden önce kişisel zevkinize uygun renge karar verin. Size ait balığın varyete özelliklerini beğenmeniz önemlidir ve yıllarca tutabileceğiniz bu renkli varyeteyi siz seçeceksiniz! Kaliteli damızlık lepistesler ucuz değildir, fakat başlangıç masrafınız sadece bu kadardır. Kısırlık veya az verimlilikleri ve düzenli çaprazlama yapmayınca ortaya çıkacak küçük cüsseli devam balıklardan dolayı albinolar deneyimi az kişilere tavsiye edilmez. Edineceğiniz damızlıklar tüm yavrularını ebeveynlerine benzer çıkaracak safkan olmalıdır. Ben en az ya bir trio veya iki çift almanızı öneririm. Erkek en iyi özellikleri göstermeli ve tercihen genç de olmalıdır. Genç erkekler üretken olurlar ve üremek için daha çok ilgi gösteririler.
 

Yeni Balığı Almak:

Lepistesler genelde az bir miktar su içerisinde düzensiz ısı değişikliklerine maruz kalarak bir veya iki gün karanlık kutu içerisinde kargolanırlar, doğal olarak strese girerler ve hastalıklara açık duruma gelirler. Yeni gelen lepisteslere yüzgeçlerini gererek dolaşabilecekleri uygun bir ortam hazırlamak çok önemlidir. 
Su değerlerindeki değişiklikler ciddi problemlere, bazen balık ölümlerine neden olur. İçine üretim filtresi koyulmuş 20 litrelik temiz bir tank balıkları karşılamak için hazır bulundurulmalıdır. Su parametre bilgilerini almak için üreticinize danışın: Düzenli olarak sularına tuz koyuyor mu , hangi oranda ? PH değerleri nedir ? PH değerindeki anlık değişiklikler lepistesler için felaket demektir ve tuzlu bir ortamdan tamimiyle tatlı suya taşımak tabii ki problemler yaratır. Balıkların geldiği suyu olabildiğince taklit etmeye çalışın. Bazı üreticiler tuz , formaldehit ve antibiyotik gibi katkıların birini veya birkaçını önlem olarak kullanmayı önerirler. 
Yeni gelmiş balıkları su döngüsü başlamamış temiz bir tanka koyduğunuzda, amonyak seviyesinin takip edilmesi ve suyun bir miktarının günlük değişimi gereklidir.
Erken Doğumlar:

Dişiler erken döl almış "pre-hit" olabilirler ve herhangi bir zamanda doğurmaya hazır olabilirler. Size balıkları sağlayan kişi bu tür bilgileri de verebilmelidir. Baba size gönderilen erkek olmayabilir. Aslında bu faydalı bile olabilir; özellikle half-black varyetelerde, erkeklerden çok uzun süre ayrı tutulan dişilerin döllenme problemi ortaya çıkabilmektedir. Bazı üreticiler bu ilk batın yavruların ıskartaya ayrılmasını söyleseler de, bu batını elde tutmak önemlidir. Bundan öte dişi ikinci bir doğum yapamadan taşınmalardan dolayı strese girip ölebilir, size gönderilen erkeğin kısır olmadığından emin olamayabilirsiniz, yavruların babasının genetik kalitesi size gönderilen erkekten daha iyi olabilir. Bu deneme batını yavrular zamanı geldiğinde geri çaprazlama için bile kullanılabilir. Yavruların gümrükte X-ray cihazlarından etkilenmiş olma ihtimalleri varsa doğumdan sonra hemen belli olacaktır ve bu durumda ıskartaya ayrılamaları zorunludur.
Eğer bu batındaki erkeklerin tamamı birbirine benziyorsa (saygın bir üreticiden alınmasının durumunda) gerçek safkanlar edindiğinizden emin olursunuz. Eğer erkekler değişik boyut ve renklerde ise dişiler dahil tüm batın ıskartaya ayrılmalıdır. Erkeğinizin babası olacağı doğacak bir sonraki batına bakın. Bu eğer dişi doğumundan sonra 24 saat içinde elinizdeki erkek tarafından döllenirse bu sağlanabilir (garanti olmamakla birlikte “olabilir”), yoksa dişi depoladığı eski erkeğin spermlerini kullanacaktır. O nedenle dişi zayıf veya stresli görünmüyorsa ilk doğumdan sonra erkeği dişiden ayırmayın. Bir gün sonra dişiyi alın.

Üretim Akvaryumu:

20 günden sonra dişi veya dişiler yavru alınmak için 10 veya 20 litrelik tabanı boş cama cam akvaryumlara ayrılmalıdır. Doğum yapma periyodu 28 gün olsa da , 21’den 40’a kadar değişebilir. Bu balığın genetiği, ısı durumu gibi bazı nedenlerle değişiklik gösterir.
Bu üretim akvaryumunu hazırlamanın değişik yolları olsa da fiziksel rahatsızlığı önlemek için kullanılan suyun %50’sini dişinin bulunduğu asıl tanktan almak çok önemlidir. Bazen bitki kullanmak gibi yavruların saklanabileceği yerler oluşturulabilir. 
Doğum alanı oluşturmada kullanılabilecek diğer bir yol ise yavruların içinden kaçabileceği bir ağ kurup dişiyi hapsetmektir. Dişinin yavrularını yemediğinden eminseniz yavrular için saklanma yeri ayırmayabilirsiniz. Aslında ilk batın için ikincisi önerilmez ve genelde çoğu dişi de yavrularını yer.Popüler bir diğer alet de tüm akvaryumcularda bulunan yavruluktur. Yarıklar bulunan düz veya V kesitli taban yavruların aşağıya düştüğü korumalı bir alan yaratır. Bazı olumsuzlukları vardır: Doğum başladığı an hariç dişiyi ne zaman yavruluğa ayıracağınızı bilemezsiniz; Dişiyi çok erken ayırırsanız erken doğum yapabilir veya yavruları hiç oluşmadan dökebilir; Strese girebilir; Sağlıklı yavrular yüzeye çıkmak isteyeceğinden dişi tarafından yakalanabilir; Yavrular yarıklara sıkışıp yaralanabilir. Bu alet beklenmeyen bir doğum esnasında kullanılabilecek en iyi ilkyardım malzemesidir.

Yavru dolu bir dişi eğer yabancı bir tanka alınırsa daha durağan bir alır ve ağır vücudundan dolayı sabit durur. Doğumdan hemen önce dikkatli baktığınızda doğum yapacağı açıklığın genişlediğini görebilirsiniz. Dişinin zayıflayıp, yavrulamayı bitirdiğinde doğumun bittiğini söyleyebiliriz.
Doğum bittiğinde dişi ayrılmalı ve olası stres bakımından gözlenmelidir. Doğum bazı dişiler için çok zordur ve bazen vücutları normal fonksiyonlarını yitirirler. Oldukları yerde yüzgeç çırpıp sabit kalabilir ve yüzme yetilerini yitirebilirler. Bu durumda yavrulara yapacağınız en iyi bakım harici yapabileceğiniz başka bir şey kalmamıştır.

Yeni Doğmuş Yavru:


Yavrular normalde doğumdan hemen sonra acıkırlar. Bununla birlikte yemlerini nasıl bulacaklarını bilmeden yeni bir dünyaya göz açmışlardır. Bu durumda yavru büyütebilmek için ufak tanklar elzem bir hal alır. Kısıtlı enerjilerini harcayarak, daha az arama ile yemlerini daha çabuk bulurlar. Verilen yem ufacık ağızları tarafından yenilebilecek kadar küçük olmalıdır yoksa yenilemeyen yemler tankta kirlilik oluşturur. 
Yeni çıkarılmış artemia yeni doğmuş yavrular için ideal bir yemdir aynı zamanda yüzdükleri için yavrular bunları kovalamaya çalışırlar. Canlısı kadar aynı besleyici özelliği olan dondurulmuş olanlar da alınabilir, yavrular yavaş yavaş bu yeme alıştırılmalıdır. Haşlanmış yumurta sarısı yavruların açgözlülükle tüketeceği bir protein bulutu oluşturabilir. Mikro kurtçuklar yavrular için mükemmel bir yemdir; Dibe düşerler ve günlerce canlı kalabilirler ve artemiadan daha fazla büyümelerine destek olurlar. Bu durumda yavrular sadece genç ve küçük kurtları yiyebileceğinden, tabanda kalan büyük kurtlar akvaryumdan çıkarılmalıdır. 
Yavrular serpilip, bulundukları tank dar gelmeye başladığında daha büyük bir tanka taşınmalıdır. Üretim filtresi ve düzenli su değişimleri büyümelerine yardımcı olacağı gibi kalabalık da hastalıklara davetiye çıkarır. 

Iskartaya Ayırmak:


Iskartaya ayırmak temel olarak her batın yavrudan kalitesiz olanları elemektir. Büyük balıklara yem yapılabilir, akvaryumcuya satılabilir veya ciddi anormalliklerinden dolayı itlaf edilebilirler. İyi kalitede bir türde ıskartaya ayırma ihtiyacı seyrek karşılanan bir durumdur. Ama bununla birlikte önemli bir işlemdir.
Yeni doğmuş lepisteslerde bazen zayıf, koyu renkli yavrular ve yüzemeyen kambur lar olacaktır. Bunlar hemen ayrılmalıdır. Altıncı haftada bazı balıkların diğerlerine nazaran gerektiği şekilde büyüyemediğini fark edeceksiniz; tam boyda yetişkin olamayacaklarından ıskarta olarak düşünmek gerekir. Cinsiyet özelliklerinin geç ortaya çıkması ıskarta nedeni değildir. 


Cinsiyet Ayrımı:


Yavruların birinci haftada cinsiyetleri ayrılabilir, aslında bu gerçekten gereklidir. Erkeklerin anal yüzgeçleri şekillenmeye başladığında dişilerin ayrılma zamanı gelmiştir (Bu 3 – 6 haftada olur) . Bir kepçe içine yakalayın veya küçük bir cam bardağa alın, her birini tek tek inceleyin: Gravid spot var mı veya gonopodyum gelişiyor mu?

Harem-Üretim:


Eğer balıklarınızın safkan olduklarından eminseniz dişi erkek ayırmanıza gerek yoktur. Kız dişileri ayırmanız doğacak olan yavruların babasını bilebilmeniz için önemlidir ama bu durumda çok fazla yere ihtiyacınız olur. Üretim programınızda ebeveynleri kontrol altında tutmak isteyebilirsiniz ki bu sizin yapmanız gereken bir seçimdir. 
Erkeklerin bulunduğu tanka birkaç dişi bırakılabilir. Bu yolla aynı zamanda elinizde hem pre-hit hemde kız dişileriniz bulunur. Ayrıca büyüyen erkeklerin dişiler üzerinde pratik yapmaları önemlidir. Ergen erkeklerin spermlerini boşaltmaları gerekir ve genç dişilerin bu yaklaşımlarla başa çıkma çalışmaları problem yaratmaz.

Damızlıkları Seçmek:

Dişileri seçmek taşıdıkları genin özelliklerinin sadece az bir miktarını gösterdiklerinden zor olabilir. Dişiler kuyruk sapı geniş ve güçlü görünümlü, düzgün şekilli vücuda sahip olmalıdır. Kuyrukları şekilli ve renkli olmalıdır. Renk aslında önemli değildir. Üzeri renkli dişiler genelde yavrularından iyi erkekler vermezler. Dişiler 3 – 4 aylıkken kullanılmalıdır.Erkekler kesinlikle elde etmeye çalıştığınız türün tüm üstün genetik özelliklerini göstermek zorundadır. Mesela düzgün renk ve şekilli kuyruk ve bunu tamamlayan tamamiyle aynı renkte sırt yüzgeci gibi. Çok düzgün vücut şekilleri olmalı ve güçlü ve enerjik görünmelilerdir. 

Üretim Teknikleri:



Inbeeding: Bu temelde kanı saf tutmaktır. Yakın akrabalıkları bulunan balıklar birlikte bulundurulur ve kız kardeş – erkek kardeş, baba – kızları düzenli bir şekilde çiftleştirilir. Üreticiler bunu çoğu zaman renk ve şekil bakımından türü sabitlemek için kullanırlar. Genellikle bir batının en iyi erkeği ve en iyi dişisi alınıp çiftleştirilir. Bunu yapmak yıllarca güzel balıklar üretebilmenizi sağlasa da, başta edindiğiniz alımlı ve çok kaliteli damızlıkların kanı nesiller sonra çok fazla akraba çiftleşmelerinden dolayı genetik hatalardan münferit zayıf duruma düşecektir. Damızlıkları seçerken büyük dikkat gösterin; güçlü bir vücut yapısı kanı güçlü tutabilmek için gereken en önemli şeydir. 
Line Breeding/Line Crossing: Bu metot aslında bir çeşit “inbreeding” dir, aslında iki dişinin yavrularını ayrı tutmakla başlanır, iki ayrı seri oluşturulur. Serileri karıştıramayacağınızdan çok fazla tank gerektirir. En iyisi her ayrı seriden farklı özelliklerde damızlıklar seçmektir; Mesela bir seride geniş vücutlu olanlar takip edilirken, diğer seride kuyruk yapısı üzerine düşülür. Amaç her seri farklı bir durum veya şekil aldığında varyetenizin devam etmesine yardımcı olmaktır, aynı zamanda ara sıra çaprazlayabileceğiniz iki ayrı seriniz olur. Mesela balıklarınızın boyutunu büyütmek istediğinizde veya çok fazla akraba çiftleşmesinden kaçınıp dış çaprazlama yapmak istediğinizde başka birinin balıklarından kullanmak yıllarca oturtmaya çalıştığınız varyetenizin özelliklerini, kalitesini kaybetme riski taşır.
Out Crossing: 
Bu birbirleriyle alakasız balıkların çiftleştirilmesidir, “inbreeding”in zıttıdır. Bu hibrid adı verilen lepistesler oluşturur. Hibrid üstünlüğü; balığın sıradışı büyüklüğü, renk ve sağlık olarak görülebilir. Ebeveynlerin genetik özellikleri karıştırılınca balık şov için iyi görünse de üretim için iyi değildir. Bu outcross üretim birkaç nesil güzel balıklar çıkaracak olsa da gen özelliklerini kaybedecek ve yavruları küçülüp yabani forma yaklaşacaktır.

Bu aslında yeni bir varyete çıkarmak olmakla birlikte, saf bir varyete çıkarabilmek için genetik bilgisi ve çok fazla zaman gerektirir. Bu nedenle outcross yaparak varyeteyi oturtmaya çalışmaları acemilere önerilmez. 

Çoğu üretici line breeding ile balıklarını safkan turmaya çalışırken kanlarını geliştireceğini düşündüğü karakterdeki balıkların en iyisini seçmeye çalışırlar. 

Şunu bilmek gerekir ki lepistesler değişik bakım metotları, su değerleri ve üretim metotlarına farklı farklı tepkiler verirler. Birisi için yolunda giden bir metot aynı kan ve tür beslemenize rağmen sizde olumlu sonuçlar vermeyebilir. Her türün gelişimleri farklı olduğu gibi ihtiyaçları da kendine özgüdür. Sizin ve sizin balıklarınız için uygun olabilecek üretim tekniklerini analiz etmeniz için dikkatli bakım yıllar alabilir. Bu da lepistes üretmeyi enteresan bir hobi haline getirir!.

Lepistes Bakımı

                     10 Maddede Salıklı Lepistesler Üretmek ve Beslemek
1 - Orta Amerika’dan Brezilya’ya kadar geniş bir habitatta bulunan Lepistesler (Poecilia reticulata) geniş su şartlarında yaşayabilen canlılardır . PH değeri 7,2 olan sular ideal olmakla beraber , bu orandan makul derecede düşük ve yüksek PH değerine sahip sularda beslenebilmektedirler .Uygun bir şekilde 6,4 ile 8,6 arasındaki su değerlerine adapte edilebilen ve bu su değerlerine alışabilen canlılardır .
Yaklaşık 30 litre hacminde bir akvaryum sağlıklı ırklar elde edebilmek için çiftleştirilecek olan Lepistesler için uygundur . Dikkat edilmesi gereken nokta bu balıkların doğada sürü halinde yaşadıkları unutulmadan 1 dişi 1 erkek şeklinde üretime gidilmemesi , gurubun dişi sayısı fazla olmak kaydıyla 1-3 , 2-3 , 3-4 şeklinde meydana getirilmesidir . Üretim tankı su ile doldurulmadan önce tankın yeterince steril olduğuna emin olmak gerekir . Tank yarısına kadar yetişkin Lepisteslerin alınacağı akvaryumda bulunan su ile doldurulur . Üretimde kullanılacak gurup tankın içine alındıktan sonra artık o tankın su değişimleri yapılacak olan su ile (musluk suyu , damacana vb.) tankın geri kalan yarısı da doldurulur . Bu doldurma işlemi 1 saatin altında olmamak kaydıyla eşit ekleme ve periyotlarla yapılır . Eğer balıklar bu su eklemelerle olağan dışı tepkiler vermeye başlamışlarsa bunu sonlandırmak yada ekleme periyotlarını daha uzun sürelere yaymak gerekir . Tankın geri kalan kısmı da su ile doldurulduktan yaklaşık 1 saat sonra az miktarda artemia yada yine az miktarda kuru yem verilebilir . Aynı gün içinde tekrar bir yemleme yapılmaması gerekir .
Yaklaşık bir ay içinde anaçlar yavrulamaya başlayacaktır . Bu dönemde yavruların ayırılabileceği bir akvaryumun bulunmasına özen gösterilmelidir . 

2 - Yavru lepistesleri aşırı büyük akvaryumlarda büyütmeye çalışmak sizin için dezavantaj olacaktır . Fazla büyük akvaryumlarda yem bulmaları zorlaşacağı gibi bunun için harcadıkları enerji miktarı da artacaktır . Dünyaya gelen yavrularınızın sayısı 60’ın altındaysa sizin için 40 litrelik bir akvaryum yeterli olacaktır.

3 - Yavru Lepisteslerin ilk 1 aylık beslenme süreci büyük önem taşımaktadır . Bu dönemde artemia ile beslenmeleri gelişimlerine oldukça faydalı olacaktır . Yavrulara verilecek artemiaların yumurtadan yeni çıkmış olmalarına özen gösterilmelidir . Artemiaların yumurtadan çıktıktan 12 saat kadar sonra besin değerleri gittikçe düşmeye başlayacaktır.

4 - Çoğu hobicinin de üretim akvaryumlarında kullandığı iç filtreler filtreleme için yeterli olacaktır . Dikkat edilmesi gereken nokta bu filtrelerin oluşturduğu aşırı akıntıyı yayarak yavruların rahat hareket edebilmesine olanak tanımaktır . Filtre malzemesi olarak bir parça polyester pamukla beraber dolomit çakıl yeterli olacaktır . Dolomit çakılın espirisi suyu tamponlamaya yardımcı olacağıdır . Dolomit çakıla bir başka alternatif olarak ise istiridye kabuğu düşünülebilir . Aynı zamanda sünger pipo filtrelerde yavru akvarumunda kullanılabilir . Pipo filtrelerin avantajı yavruları çekip zarar vermemesidir . İç filtrelerinde yavruları çekip zarar vermemesi için ızgaraların etrafı kadın çorabıyla kapatılabilir . En önemli nokta biyolojik filtrasyonu sağlayan sünger filtrelerin taze sudan geçirilip yararlı bakterilerin ölmesine fırsat vermemektir.

5 - Haftalık 30-50%’lik su değişimleri yapmak yavru balıkların gelişimi , yem artıkları ve dışkıların ortamdan çıkarılması için faydalı olacaktır . Kendi deneyimlerim ışığında haftalık 30-50% lik su değişimleri yerine günlük 15-20% lik su değişimlerinin yavruların gelişiminde daha fazla katkı sağladığını söyleyebilirim . Su değişimleri yapılırken sifonlama tankın tabanından yapılmalıdır . Su değişimlerinde bir başka önemli nokta ise değişimde kullandığımız su ile akvaryum suyu koşulları arasındaki farkı olabildiğince az tutmaktır . Bu farkın olup olmadığını güvenilir test kitlerinin yardımıyla anlayabiliriz . Tabi ki öncelikle Akvaryum Ustası su kimyasının prensiplerini ve bu prensiplerin tropikal balıklara bakmaktaki önemini kavraması gerekmektedir.

6 - Yavruları az ama sık beslemek arzu edilen sağlıklı ve canlı renkli Lepisteslere sahip olmada en iyi yoldur . Küçük parçacıklar haline getirilmiş kaliteli kuru yemlerle her saat başı yapılacak yemleme yavruların gelişimi açısından iyi olacaktır . Dondurulmuş kuru yemleri ise yavrular sindirmekte zorlanacaktır . Eğer kuru yem verilecekse yavrulara verilecek yemin önce su dolu bir bardağa atılarak suyu emdikten sonra yavrulara verilmesi sindirimi kolaylaştıracaktır. Aynı zamanda yavruların bitki ve yosun içerikli yemlerle beslenmesi sindirim sisteminin gelişimi açısından faydalı olacaktır.

7 - 8-9 haftalık yavruları cinsiyetlerine göre ayırmak mümkün olacaktır . Bu ayırım gereklidir ; çünkü her zaman karşılaşılmasa da gelişimini tamamlayamamış dişiler gebe kaldığı taktirde büyümeleri durmakta ve istenilen forma ulaşamamaktadırlar . Aynı zamanda ileride yapılması düşünülen çaprazlamalar içinde , kız dişilere ihtiyaç olacaktır . Yavruları cinsiyetlerine göre ayırmada en kesin yöntem anal yüzgeçlere bakılarak yapılan ayrımdır .Ventral yüzgeçlerin arasında yer alan anal yüzgeç dişilerde vücuda tamamen yapışık yarım ay şeklindeyken , erkeklerde gonopod denilen üreme organı şeklini almış daha ince ve uzundur . Eğer yüksek kalitede bir soy elde edilmek isteniyorsa cinsiyetleri belli olan yavrular arasında ayıklama yapılmalı ve düzgün , istenilen forma sahip üretilmiş genç balıklar üzerinde üretime devam edilmelidir.

8 - Yetiştirme tanklarının taban malzemesi bulunmayan sadece cama cam akvaryumlar olmasında fayda vardır . Bu tür akvaryumlardan ağır metalleri uzaklaştırmak kolay olacağı gibi taban malzemesinin yapacağı salınımlarda mevcut olmayacak aynı zamanda haftalık ve günlük bakımlar daha az zahmet gerektirecektir . Eğer arzu ediliyorsa riccia fluitans , lemna minor tarzında su üstü bitkilerinin yetiştirme tankından bulunması faydalı olacaktır.

9 - Anaç ve yavru lepistesler için en uygun su sıcaklığı 24-25C. iken , nispen daha yaşlı lepistesler 22-23C gibi daha düşük sıcaklıklarda beslenebilirler.

10 - Eğer sistemli bir üretim düşünülmüyor ve yavruları ayırmayı planlamıyorsak , yetişkinleri koyacağımız akvaryum bol bitkilendirilmiş ve herhalde büyük oranda saklanma yerine sahip şekilde dizayn edilmiş bir akvaryum olmalıdır . Bu özellikleri taşımayan bir akvaryumda lepistes beslerken , doğal seleksiyondan söz edilemeyeceği gibi Akvaryum Ustası etiğine de aykırı davranılmış olunacaktır. 

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Best Buy Printable Coupons